 |
| Paul Verhaeghe |
Wie is Paul Verhaeghe?
Paul Verhaeghe is geboren op 5 november 1955 in Roeselare en is van opleiding klinisch psycholoog, van vorming psychoanalyticus.
Hij heeft twee doctoraten. In 1985 handelde hij over hysterie, in 1992 over psychodiagnostiek. Hij werkt als gewoon hoogleraar aan de universiteit van Gent. Sedert 2000 gaat zijn belangstelling vooral naar de invloed van maatschappelijke veranderingen op psychologische en psychiatrische moeilijkheden.
Hersenspinsel
Idee 1: De slogan van Margaret Thatcher: ‘There is no
such a thing as society’ is dertig jaar na datum overtuigend gerealiseerd.
Hij vermeld hierbij dat alles in de maatschappij mislukt is. Hierbij ga ik niet echt mee akkoord. Hij verduidelijkt de uitspraak van Maragret Thatcher en zegt dus dat het een mislukkeling is op economisch vlak, een ramp op maatschappelijk vlak en ronduit gevaarlijk en onethisch op psychologisch vlak. Ik ga er van uit dat niet alles perfect loopt hier in de wereld. Er is nooit een tijd geweest waar alles vlot verliep en die zal ook nooit komen. Toch probeert men er aan te werken. Daarom ben ik niet akkoord omdat deze uitspraak te veralgemeend is en niet terug of verder wordt gekeken naar mogelijkheden om dit aan te pakken. Waarom is onze maatschappij een ramp? Waarom is de economie mislukt? De economie zou beter draaien moest men goedkopere producten maken die evengoed van nut zijn. Volgens hem gebeurd er juist het omgekeerde ... maar men maakt de dag van vandaag al meer en meer goedkopere en besparings producten zoals spaarlampen, zonne-energie ...
Idee 2: Nog veel belangrijker is de centrale aantasting van het zelfrespect.
Wat er geciteerd wordt als 'who needs me?' vind ik mooi uitgelegd. Ik stel mij die vraag soms ook af en ik denk ook vele andere mensen. Wanneer men zich nutteloos voelt of wanneer men iets niet goed kan doen voor een ander. Daarom mag je die vraag niet aan jezelf stellen want er is altijd wel iemand die je nodig heeft. Je kan niet zomaar alles en iedereen achter jou laten. Je hebt in je leven sowieso al tegen mensen gepraat waar je bij terecht kan en omgekeerd.
Het antwoord dat dan bij de meeste in hun opkomen is 'niemand'. Op dat moment heb je geen zelfrespect en geef je jezelf een laag zelfbeeld en is het alsof je hier te veel bent op de wereld. Zo een ingesteldheid is niet al te best. Natuurlijk wordt er in onze maatschappij heel veel verwacht van elkaar waardoor er een extra druk op het individu ten laste wordt gesteld. Iedereen hier heeft zijn eigen boodschap, sommige vinden hem sneller dan de ander.
Idee 3: Bij een nieuwe identiteit hoort ook een nieuw levensdoel 'succes'.
Ik had er nog niet bij stilgestaan dat 'succes' een woord was die eerder als afscheidsgroet werd gebruikt. Zoals er wordt gebruikt als voorbeeld: succes in de vakantie, succes met je examens, ...
Ik ga akkoord met het feit wanneer hij 'het goede leven' in dezelfde vraagstelling wil plaatsen en het als volgt zou klinken 'goede lééven?' Succes wensen aan iemands leven klink dan ook weer raar. Je weet niet wat die persoon heeft meegemaakt of wat hij/zij nog zal tegenkomen. Succeswensen kan je alleen doen in situaties waarbij je dit kan garanderen.
Dit wordt dan ook de effectiviteit genoemd. Waarbij de mensen hebzuchtig gaan zijn. Ze gaan dan ook betreffende inspanningen en daadwerkelijke bijdragen doeltreffend gaan gebruiken aan de realisatie van het beoogde oog.
Idee 4: Keerzijde hiervan is een groep die zicht mislukt voelt 'losers'.
Al van een hele jonge kinderen beseffen kinderen al heel goed of ze goed in de groep liggen of niet. Wanneer ze aan iets niet volstaan liggen ze er al buiten en soms zonder reden. Ik ga akkoord wanneer er op de dag van vandaag veel meer scheldwoorden worden geroepen naar elkaar op de speelplaats en dit kinderen kwetst. Later hebben de pesters er pas spijt van omdat ze dit op het moment zelf niet beseffen. Geen wonder dat er de dag van vandaag veel zelfdodingen zijn. Heel veel mensen kunnen dingen uit het verleden niet verwerken en dit door het systeem die er niets aan doet. Ook al worden er anti-pest acties gevoerd en er zo veel mogelijk aan gedaan om iedereen gelijk te krijgen het is nog niet goed genoeg!
De kinderen die als 'losers' worden beschouwd zijn eerder afstandelijk en zullen als gevolg daarvan minder snel sociaal contact opnemen met andere mensen omdat ze bang zijn om terg afgewezen te worden door die mensen. Daardoor geraken kinderen, jongeren en zelf volwassenen depressief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten