Lijden
Hoe ga ik het doen en hoe zal ik t deze keer dragen,
gaat het me ook deze keer weer lukken begin ik me af te vragen.
Ben er klaar mee om zo onder gebeurtenissen lijden,
maar krijg de angst dat me nooit gaat lukken het te vermijden.
Hoe kunnen anderen zo makkelijk over die dingen heen stappen,
waarom lukt het mij dan niet om mezelf snel weer op te pakken.
Wat is er dan zo anders aan mij dan aan al die anderen,
hoe kan ik ook in zo'n leeg omhulsel veranderen.
Zou het leven dan misschien draaglijker voor mij zijn,
kan ik dan ook gewoon leven zonder pijn.
Of is het gewoon echt niet te vermijden,
dat sommige mensen altijd moeten lijden.
- morticia -
gaat het me ook deze keer weer lukken begin ik me af te vragen.
Ben er klaar mee om zo onder gebeurtenissen lijden,
maar krijg de angst dat me nooit gaat lukken het te vermijden.
Hoe kunnen anderen zo makkelijk over die dingen heen stappen,
waarom lukt het mij dan niet om mezelf snel weer op te pakken.
Wat is er dan zo anders aan mij dan aan al die anderen,
hoe kan ik ook in zo'n leeg omhulsel veranderen.
Zou het leven dan misschien draaglijker voor mij zijn,
kan ik dan ook gewoon leven zonder pijn.
Of is het gewoon echt niet te vermijden,
dat sommige mensen altijd moeten lijden.
- morticia -
http://www.gedichten-freaks.nl/688745/
Lijden is soms moeilijk te verwerken. Men kan het soms niet alleen. Zoals hier beschreven wordt heb ik soms ook dat gevoel. Ik kan mij moeilijk over sommige dingen zetten waardoor ik afzie maar waar niemand iets aan kan doen dus moet ik het alleen verwerken. Iedereen heeft zijn eigen manier om daar mee om te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten