Is vergeving mogelijk?

Hieronder zijn er vier standpunten die de vergeving aangeven:

Diabolisering
Hierbij is er geen vergeving mogelijk omdat de dader gelijk wordt gesteld aan het kwaad die hij heeft verricht. Iedere verontschuldiging zal hierbij ook afgewezen worden door de slachtoffers en buitenstaanders. De dader is hierbij niet in staat om tot schuldbesef te komen.

Banalisering

Hierbij maakt de banalisering de dader instaat tot slachtoffer van de samenleving en de oversten van de dader. Hier kan ook geen enkel schuld worden vergeven en er kan geen verantwoordelijkheid worden overgenomen. Vergeving is daarom hier ook onmogelijk.

Ethisering
Hierbij hebben de mensen hun twijfels over het goede van de dader. Want hier wordt de interpretatie van het kwade als alternatief op het goede gezien. Er is geen sprake van schuld alsnog van inkeer. Tussen het goed en kwaad spreken de dader en het slachtoffer een andere taal. Tot elkaar spreken om de geleden om de geleden pijn uit te drukken is niet mogelijk.

Fragmentatie en zelfbedrog

Schuld en verantwoordelijkheid wordt erkent bij een dader die vastgehouden wordt en zich richt op het goede van elke persoon. Hierbij komt de dader tot schuldbesef en misschien zelf tot inkeer. Wanneer men de dader wil vergeven wordt de dader losgekoppeld van de daad die hij verricht geeft. Zo word de boze daad niet vergeven maar wel de boosdoener.

Welke vorm verkies ik?

Ik verkies geen enkele vorm. Je kan niet op basis van dit oordelen van jij niet jij wel. Het hang af van wat de dader heeft gedaan en of daar een reden voor is. Wanneer je kind is ontnomen zou ik dit niet kunnen vergeven terwijl moest er iets worden gestolen en de dader geeft het zelf toe ik het sneller zou vergeven. 

Allerzielen

De dag waarop katholieken aan hun overledenen denken.

Deze dag vindt plaats op 2 november is bedoeld om alle onze overleden dierbaren te herinneren. De dag wanneer de meeste mensen naar het kerkhof en een bloemetje neerleggen.

Momenteel heb ik nog niemand verloren die mij dierbaar is dus ik mag eigenlijk nog van geluk spreken dat ik mijn dierbaren nog heb. Ik heb nog mijn ouders, broer, beide grootouders, nonkels & tantes, familie en al de vrienden die ik het meeste nodig heb. Ik denk persoonlijk dat het voor mij een grote klap zal worden om het eerste overlijden te verwerken van iemand die dicht bij mij staat omdat ik als kind al van niets anders wist dan we gaan naar oma en opa of naar meme en pepe. Mijn oma heeft mij na de schooluren ook het meeste tijd met mij gespendeerd en zij is ook trots op mij. 

Ik sta er ook niet echt bij stil wie ik het eerst zal verliezen want alles is mogelijk. Het liefst verlies ik niemand maar iedereen moet een keer gaan. 

De kamer die je ooit zult binnengaan

The room that you'll ever have to enter

In dit filmpje word er goed en kwaad besproken. Iedereen moet deze kamer binnengaan. Iedereen zal gewassen worden als hij is gestorven. De man die de mensen wast ziet soms nog 'leven' in bepaalde mensen. Zoals hij zegt dat hij iemand had die lachte terwijl hij hem aan het wassen was, toen dacht hijzelf dat dit geen dode was maar een levende. Wat ook aan bod komt is dat er een man was gestorven maar dat door hem het grotendeel van de familie verslaafd is geraakt aan drugs. Dit is meer het ethische gedeelte van het verhaal waarbij er kwaad achter schuilt die goed gepraat wordt die de man die de mensen wast omdat hij meer in die man ziet dan de familie.

Ik vind niet dat de jongeman die gestorven is slecht moet beschouwd worden omdat hij er zogezegd voor gezorgd heeft dat zijn familie verslaafd geraakte. De meeste mensen roepen 'Allah, genade zij hem ...' ze bidden voor het beste.
Volgens de man moeten vrienden en familie lessen trekken uit de mensen die er niet meer zijn. Wat ik wel toepasselijk vind als men spreekt over vrienden. Het geval die besproken wordt dat één vriend verongelukt is met zijn jeep. Hiervoor moesten ze berouw tonen aan Allah. Dit gaat ook om een rituele wassing die in die godsdienst wordt toegepast.

Om gewassen te worden is meer een gevoel van meerwaarde omdat je terug rein bent zeg maar. Maar ik zou liever gecremeerd worden dan gewassen en in een kist worden nagelaten.

Vrijwilligerswerk in de gevangenis

Vrijwilligerswerk in de gevangenis: http://www.tvzorg.be/v/te-quiero-mama/

Jan is een man die zich vrijwillig stelt om in gevangenissen over heel de wereld een kijkje te gaan nemen.
Ik vind dit heel sterk van hem dat hij daar ook boeken overschrijft. De ervaring die hij opdoet en verschillen die hij ziet tussen de verschillende gevangenissen. Er zit in elke gevangene iets goeds. Ik kan er best inkomen dat niet alle mensen in de gevangenis nog slechte bedoelingen hebben of er voor gekozen hebben om een slechte daad te verrichten. Persoonlijk vind ik dat ze in België nog redelijk zijn in het verdelen van gevangenisstraffen.


Of ik vrijwilligerswerk zou verrichten in een gevangenis? Nee, maar ik zou er wel eens een dagje willen verblijven buiten de tralies om eens te weten hoe het voelt om daar aanwezig te zijn.
Wat ik dan ook zou willen doen is eens een gesprek voeren met bepaalde gevangene om eens naar hun verhaal te luisteren en wat zij hebben meegemaakt en of ze daar nu spijt van hebben of niet. Natuurlijk zullen we nooit hun echte gedachten kunnen achterhalen omdat wij niet weten of ze het nu menen of niet. Wat de bedoeling is volgens mij van een gevangenis, is dat ze hun fouten kunnen inzien en dit kunnen verwerken en eens ze terug vrij zijn met een nieuwe start kunnen beginnen.

Gedicht lijden

Lijden

Hoe ga ik het doen en hoe zal ik t deze keer dragen,
gaat het me ook deze keer weer lukken begin ik me af te vragen.
Ben er klaar mee om zo onder gebeurtenissen lijden,
maar krijg de angst dat me nooit gaat lukken het te vermijden.
Hoe kunnen anderen zo makkelijk over die dingen heen stappen,
waarom lukt het mij dan niet om mezelf snel weer op te pakken.
Wat is er dan zo anders aan mij dan aan al die anderen,
hoe kan ik ook in zo'n leeg omhulsel veranderen.
Zou het leven dan misschien draaglijker voor mij zijn,
kan ik dan ook gewoon leven zonder pijn.
Of is het gewoon echt niet te vermijden,
dat sommige mensen altijd moeten lijden. 

- morticia - 

http://www.gedichten-freaks.nl/688745/

Lijden is soms moeilijk te verwerken. Men kan het soms niet alleen. Zoals hier beschreven wordt heb ik soms ook dat gevoel. Ik kan mij moeilijk over sommige dingen zetten waardoor ik afzie maar waar niemand iets aan kan doen dus moet ik het alleen verwerken. Iedereen heeft zijn eigen manier om daar mee om te gaan.

Is er leven na de dood?

Eén iets weten we zeker, iedereen sterft op een of andere dag.
De grote vraag natuurlijk is wat gebeurt er daarna? Niemand weet het exacte antwoord maar in ieder geval wel een mening.

Ik geloof deels in leven na de dood. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat wij oneindig zullen herboren worden en oneindig zullen leven.
Wat ik graag zou willen weten is wie of wat betekende ik voor mijn bestaan? Was ik toen al iemand anders? Zo ja wie of wat? Moest ik daar een antwoord op weten geloof ik in leven na de dood. Ik heb het gevoel wanneer ik een déjà vu heb, dat ik terug in het verleden kijk door de ogen van een ander. Iets wat de persoon voor mij op dezelfde manier heeft uitgevoerd op dat moment.

De veronderstelling dat wanneer jij er niet meer bent verder leeft in andere mensen hun gedachten vind ik een mooi iets. Jou vrienden familie die jou hebben gekend zullen altijd aan jou denken.

Film: Oscar et La Dame Rose

Bekijk de trailer van de film:
http://www.youtube.com/watch?v=DMnt44lzncc

Tijdens de les RZL ( religie, zingeving en levensbeschouwing ) hebben wij een film bekeken genaamd 'Oscar et la Dame Rose'.
Voor de film begon, dacht ik aan de titel te zien dat het een Franse film was.Omdat het een Franse titel was had ik al minder interesse. Dit was mijn vooroordeel over de film en die was onterecht.

Het verhaal die in de film verwerkt zit heeft mij enorm ontroerd. Tijdens de film is La Dame Rose een dame die haar eigen pizza's maakt en een nogal opvliegend en zelfzeker karakter heeft en die alleen maar denkt aan haar imago.
Oscar is een jongen die lijdt aan kanker. Hij heeft lang gestreden maar uiteindelijk heeft hij nog maar 12 dagen te leven. Zijn ouders willen alles doen om hem nog te laten leven en hem verwennen maar dit wil hij niet. Hij wil de waarheid onder ogen komen. Oscar beseft dan ook maar al te goed dat hij zal sterven.
In de gang botsen Oscar en La Dame Rose op elkaar. La Dame Rose moet niet erg veel van hem weten maar Oscar denkt daar anders over en wilt dat La Dame Rose hem regelmatig een bezoekje brengt.

De directeur van het ziekenhuis doet een voorstel aan Dame Rose om verder pizza's te leveren en in ruil daarvoor een bezoek te brengen bij Oscar. La Dame Rose is de enige persoon waar Oscar dingen tegen verteld. Zo heeft La Dame Rose een manier gevonden om deze informatie tot bij de dokter van het ziekenhuis te laten komen. Ze laat Oscar brieven schrijven naar God.
Twaalf dagen lang schrijft Oscar een brief, hij zou 120 jaar oud worden want 1 dag is gelijk aan 10 jaar.
Op dag 12 zou hij sterven.

Ik vind het een zeer sterk en aangrijpend verhaal. Zo zie je dat hoe jong een kind ook nog maar is het toch al beseft wanneer er een eind aan komt. De ouders lijden hier ook onder, onder het verlies van hun kind. Hun kind heeft dit niet verdient.

Regina Spektor - Laughing With

Het lied 'Laughing With' is niet zomaar geschreven. Het heeft een betekenis waar je zelf stilaan begint over na te denken. Nadenken over de mens, ons geloof en wat dit te maken heeft met lijden.

Ik beluisterde het lied en er een stuk uit het lied die mij erg aansprak namelijk de volgende zinnen:

"No one laughs at God in a hospital

No one laughs at God in a war

No one's laughing at God

When they've lost all they've got and they don't know what for"

Read more: Regina Spektor - Laughing With Lyrics | MetroLyrics 

God is eigenlijk een beeld dat de meeste over hen hebben als iemand die voor iedereen zorg draagt en geen kwade bedoelingen heeft. Ik geloof niet dat er zo iemand bestaat want zoals er in het liedjes aangehaald wordt komt God niet aan bod als iemand in het ziekenhuis ligt of als er een oorlog uitbreekt. Dit zonder reden, iedereen verliest wel iets of iemand die dit niet verdient omdat die persoon veel goeds heeft verricht in zijn leven. Dan stelt men de vraag waarom?

Waarom ligt die persoon in het ziekenhuis? Waarom is er oorlog? Waarom leeft die in armoede? Zoveel waarom vragen en geen antwoord ...

Wil je zelf het lied beluisteren dan kan je dit door op de volgende link te klikken: http://www.youtube.com/watch?v=-pxRXP3w-sQ

Zes stellingen i.v.m. lijden

In de les hebben wij in per 2 iedere stelling die wij voor ons kregen moeten bespreken.
De zes stellingen waren:

- God heeft niets met lijden te maken.
- Lijden kan zin/betekenis hebben.
- Er is leven na de dood!
- Wanneer je gelovig bent, kan je gemakkelijker met lijden omgaan dan wanneer je ongelovig bent.
- Wanneer iemand je iets verkeerd aandoet, dan moet je die persoon altijd vergeven.
- Omgaan met lijden hoeft niet altijd ernstig te zijn... Er is zeker plaats voor humor.

We mochten op elkaars commentaar reageren en dit was het resultaat:

God heeft niets te maken met lijden, uiteindelijk moet je alles zelf verwerken.
De mensen die het lijden snel kunnen verwerken denken dan waarschijnlijk dat dit komt omdat ze geloven maar niet alle soorten lijden duren even lang.

 Lijden heeft altijd een betekenis volgens mij. Er is altijd een redenen waardoor je lijd anders zou je niet lijden. Je kan op verschillende manieren lijden. Je kan lijden aan een ziekte, aan een verslaving, ...

Ik geloof dat er leven is na de dood. Er zijn mensen die geesten kunnen zien en geesten zijn mensen die ooit gestorven zijn.
Ik geloof eveneens in reïncarnatie. Sommige mensen hebben wel eigenschappen mee van een dier waarvan ik denk dat zij later dat dier zullen worden.

Of je nu gelovig bent of niet, toch moet je alles alleen zien te verwerken. Niemand kan in jou plaats komen om alles die in jou omgaat te verwerken.
Je gaat altijd met iemand praten over de dingen waarmee je zit.

 Neen, niet altijd. Dit hangt zeer sterk af van de situatie. Als er nu een opzettelijke moord is gepleegd waarbij iemand dierbaars het slachtoffer is zou ik die nooit kunnen vergeven.
Een ruzie daarentegen kun je niet vergelijken en kun je wel vergeven maar niet vergeten.

Akkoord en niet akkoord. Je moet weten of de mensen in je omgeving tegen een grapje kunnen en rekening met andere dingen als deze situatie zich afspeelt. natuurlijk zal je er ooit moeten overzetten maar bij de ene duurt dit langer dan de ander en dan moet je er geen grapjes van maken.







Iedereen kwam min of meer overeen met de antwoorden op de stellingen. Ik vind het heel goed dat we elkaars meningen konden bekijken en erop reageren zo weet je ook eens hoe zij bepaalde dingen zien.